بعد از اختراع ترانزیستور و مدار های مجتمع (IC) و با پیشرفت سریع علم الكترونیك وكامپیوتر، قابلیت طراحی و پیاده سازی سخت افزار به صورت نرم افزار قابل برنامه ریزی ایجاد شد و این امکان فراهم شد که دستورات مورد نظر هر شخص در زمینه مدار مربوطه را انجام دهد به تدریج این مدارات حالت استاندارد به خود گرفت  و نام پی ال سی PLC  یا (PROGRAMABLE LOGIC CONTROLER)را به خود اختصاص داد.

بنابراین پی ال سی ابزاریست كه با توجه به حسگرهای (SENSORS) موجود و پردازش شرایط محیط كار از طریق سیگنالهای ورودی و تحلیل کل داده ها مطابق برنامه داده شده ، فرمانهای لازم را در خروجی های مناسب صادر می كند به بیانی دیگر پی ال سی مغز سیستم و كنترل در صنعت امروز می باشد به مرور تابلوهای قدیمی كه پر از رله و كنتاكتور و تایمر وكانتر بود، جای خود را به پی ال سی PLC  و تابلو هایی با حجم کمتر  و سیم کشی فیزیکی کمتر و در عوض انعطاف خیلی عالی در داده پردازی و تغییر عملکرد دستگاه به مقتضای زمان فراهم کرده است. اصلی ترین مزیت پی ال سی PLC برنامه پذیر بودن آن است و همین امر سبب انعطاف پذیری و کارایی مضاعف پی ال سی PLC می گردد، بنابراین در صنایع مختلف حتی صنایع هوافضا از پی ال سی  استفاده می گردد و در هر صنعتی متناسب با آن صنعت برنامه لازم برای پی ال سی PLC نوشته و روی آن نصب میگردد.

از قابلیت هایPLC  که در طول سال تکامل یافته است می توان کنترل ترتیبی رله ها ، کنترل حرکت، کنترل فرآیند، سیستم های کنترل توزیع شده و شبکه را نام برد.  بررسی داده ها، ذخیره سازی، قدرت پردازش، و قابلیت های ارتباطی برخی از PLC ها مدرن حدودا با کامپیوترهای رومیزی معادل هستند. برنامه نویسی های مشابه پی ال سی  ، همراه با سخت افزار ورودی – خروجی کنترل از راه دور، کاربردهای وسیعی را برای PLC  ایجاد کرده است. به طور کلی استفاده کامپیوترهای رومیزی در صنایع سنگین، پذیرفته نیست، چون کامپیوتر دسکتاپ بر روی سیستم عامل های با پایداری کمتر از انجام PLC ها اجرا می شود وهمچنین  به دلیل اینکه سخت افزار کامپیوتر رومیزی به طور معمول به همان سطح از تحمل به دما، رطوبت، ارتعاش، و طول عمری که سخت افزار پی ال سی طراحی شده اند، طراحی نشده است. یکی دیگر از دلایل استفاده از پی ال سی ها در واقع گرانی کامپیوتر ها نسبت به پی ال سی  است.